Recensie Een weeffout in onze sterren.

John Green is een amerikaanse schrijver, die op 15 jarige leeftijd engels en goddienstenwetenschap studeerde. Hij besloot om priester te worden. Toen hij op bezoek was in een ziekenhuis met kinderen besloot hij een boek te schrijven waarbij het draait om het moeten leren leven met de dood van iemand die ze lief hadden. Hij is zeer bekend geworden met het boek The fault in our stars ( een weeffout in onze sterren) waarin veel inspirrende quotes zitten zoals: " That's the thing about pain. It demands to be felt." en "I’m on a roller coaster that only goes up.”, " I’m a grenade and at some point I’m going to blow up and I would like to minimize the casualties,"

Het boek gaat over de 16 jarige Hazel Grace Lancaster. Door medicijnen die bij niet veel mensen helpen maar bij haar wel, word haar leven al 3 jaar langer uitgesteldt dan gedacht. Ze ontmoet een jongen Augustus ( Gus ) Waters op wie ze verliefd word. Wat zij niet weet is dat zijn kanker terug is gekomen. Ondertussen willen de twee jong volwassenen de afloop op het favoriete boek van Hazel te komen weten. 

Het boek vond ik een van de beste boeken die ik ooit heb mogen lezen. Het is realistisch en de schrijver heeft heel open en realistisch geschreven door opmerkingen in het boek te maken wat in het echte leven ook zou kunnen gemaakt worden. Hazel is heel nuchter waardoor het al snel grappig kan worden hoe ze reageert op dingen.

Napunten van het boek kan ik me amper voorstellen. 1 nadeel vond ik de verfilming. Er is veel verschil wat ik jammer vind. 1 ding goed in de film en slecht in het boek vind ik de dag wanneer Hazel, Gus en Hazel's moeder naar Amsterdam gaan. Augustus komt Hazel in de film ophalen met een limosine en in het boek komt hij gewoon aan en stapt hij in hun auto. Ook in het boek word Hazel gelijk verliefd op Gus en in de film is ze aan het begin heel terughouden en wilt ze liever een vriendschap met hem.

Kortom, ik vind het een mooi boek met ontroerende momenten, maar ook met leuke,grappige momenten. Ik raad dit boek zeker aan aan andere mensen die van dit soort boeken houden. Ook de film kan ik zeker aanraden, maar een kleine tip als je deze film gaat kijken: Neem zakdoeken mee!